Kawa i refleksja

Oto do kin weszła wreszcie długo oczekiwana ekranizacja książki Pierwszy śnieg . Ja sam ostrzyłem sobie na nią żeby już od tegorocznego lata, gdy dowiedziałem się o projekcie. Wszyscy byli bardzo ciekawi jak uda się przeniesienie książek na ekrany kinowe lub telewizyjne. Nie oszukujmy się – bohater taki jak Harry Hole od dawna się o to prosi. Pomysłowość spraw, nad którymi pracuje – jeszcze bardziej. Wydawało się, że kinowa wersja będzie musiała skończyć się sukcesem – zajął się nią przecież taki stary wyjadacz jak Martin Scorsese, a zatrudniono świetnych aktorów charakterystycznych – Vala Kilmera. Michaela Fassbendera, czy Irlandczyka Ronana Viberta. Niestety – nie udało się. Pierwszy śnieg jako film zawodzi na całej linii. Pomysł udanego przeniesienia norweskich kryminałów na ekran – poległ. Dlaczego? Powodów jest cała masa i zaraz się nimi zajmę. Wpierw jednak krótki wstęp, zwłaszcza, że jestem miłośnikiem książki i przeczytałem ją jednym tchem. Literatura skan

Nigdy nie byłem miłośnikiem kina fantastyczno-naukowego, popularnie znanego jako science-fiction. W ogóle niespecjalnie lubię fantastykę, szczególnie książkowa i filmową. Jednak jak już mam z nią do czynienia, to od udziwnionych wizji przyszłości, statków kosmicznych, obcych i jakichś galaktyk dużo bardziej wolę klimat zamków, mieczy, magii, targanych niepokojami królestw i księżniczek. Fantastyka baśniowa w realiach średniowiecznych – to jest to. Futurystyczne opowiastki o robotach i klonach – to już nie dla mnie. Lepszy klimat Władcy Pierścieni niż tych idiotycznych Gwiezdnych wojen . Taka jest Moja opinia, jak już brać się trzeba za fantastykę. Tym razem jednak zrobiłem wyjątek – skuszony bardzo wysokimi ocenami i znakomitymi recenzjami widzów i krytyków wybrałem się na najnowszą wersję Blade Runnera, czyli Łowca Androidów.  Nie oszukujmy się – już od dawna opinie recenzentów i krytyków przestały być ważne. Teraz należy patrzeć na to, jak produkt kultury ocenia konsu

Sherlock to cocker spaniel angielski – jego rasa pochodzi z malowniczych łąk hrabstwa Yorkshire w Anglii i południowej Szkocji – Nasz pies to odważny urodzony łowca i najlepszy przyjaciel całej rodziny. Trafił do Nas przypadkiem, kiedy będąc pewnego wiosennego poranka na zakupach, ktoś handlował na rynku szczeniakami. Mały Sherlock jako jedyny ze szczeniaczków wyskoczył z pudełka,  by się z Nami przywitać! Najwyraźniej już wtedy czul, że z Nami czeka go życie interesujące, obfite i pełne przygód! Tak oto przyjechał do Naszego domu w mojej kieszeni (taki był mały) i został ważnym członkiem rodziny. Od szczeniaka uwielbia jedynki – wcina je jedna po drugiej, dziesiątkami. Jeśli chcemy się z nim zaprzyjaźnić, najlepiej przynieść mu właśnie jedynkę. To jego ulubiony rodzaj parówek. Ale na tym wyzwanie się nie kończy. Sherlock musi nas najpierw zaakceptować. A on ma nosa do ludzi, więc to trudne. Od razu pokazuje kto mu się podoba, a kto nie, kto jest zb